Ik danste op de eerste zonnestraal,
ik danste op de sterren en de maan,
ik danste uit de hemel naar omlaag,
ja, dansend in een stal kwam ik op aard’.

Kom, iedereen, en dans dans dans!
Want kijk, ik ben de dans dans dans!
Volg mij en dans me achterna!
Samen doen we de dans dans dans!

Ik danste rond en bleef niet lang alleen,
er danste al meteen een visser mee.
We dansten door met iemand die niets zag,
toen danste zelfs wie nooit gelopen had.

We dansten fijn, toch werden mensen kwaad:
‘Dat dansen, niet normaal, het houdt geen maat.
Dat dansen, bah, dat valt toch uit de toon,
dat dansen moet nu stoppen, doe gewoon!’

Kom, iedereen, en dans dans dans!
Want kijk, ik ben de dans dans dans!
Volg mij en dans me achterna!
Samen doen we de dans dans dans!

We dansten, maar ze duwden m’ aan de kant.
Ik danste door, de rest ontsprong de dans,
ik danste, maar mijn benen werden zwaar,
mijn dansen brak, ik zakte in elkaar…

Ik dans, ik dans, ik ben weer opgestaan!
Ik dans, ik dans, dat blijft altijd mijn naam!
Ik dans, ik dans, en als je mee wil gaan,
ik dans, ik dans, sta op en sluit je aan!

Kom, iedereen, en dans dans dans!
Want kijk, ik ben de dans dans dans!
Volg mij en dans me achterna!
Samen doen we de dans dans dans!